معنی لغت آجل در لغت نامه دهخدا

آجل

[جَ / جُ] (اِ) بادي که با آواز از گلو برآيد. آروغ. فوز. باد گلو. رجک. جشا. رغ :
ناخوشي هاي دهر را بالکل
بايدت خورد و نازدن آجل.روزبهان.
بسته دايم دهان خويش از بخل
کز گلو برنيايدت آجل.؟