معنی لغت آتش پا در لغت نامه دهخدا

آتش پا

[تَ] (ص مرکب) مجازاً تندرو. دوان :
باز در بستندش و آن درپرست
بر همان اميد آتش پا شده ست.مولوي.
جنيبت بس که آتش پاي گشته
هلال نعل پروين ساي گشته.
اميرخسرو دهلوي.