معنی لغت آبکور در لغت نامه دهخدا

آبکور

(ص مرکب) نمک ناشناس. نانکور :
نان کور و آب کورم خوانده اي.مولوي.
ناقهء صالح به صورت بُد شتر
پي بريدندش ز جهل آن قومِ مُر
ازبراي آب جو خصمش شدند
آب کور و نان ثبور ايشان بدند.مولوي.
|| فاقد آب.