معنی لغت آزغ در لغت نامه دهخدا

آزغ

[زُ] (اِ) آنچه از شاخه هاي درخت خرما و انگور و ديگر درختان ببرند. (برهان). آژغ. آزوغ. آژوغ. اَزغ. || عمل پيراستن و بريدن شاخه ها و برگها.