معنی لغت آردل در لغت نامه دهخدا

آردل

[دِ] (اِ) فراشي که براي خواندن و احضار سپاهيان يا گناهکاران و يا مدعي عليهم فرستادندي.
-آردل بي چوب؛ کنايه از بول است آنگاه که تنگ گيرد کسي را.